Andesvos
| Andesvos Lycalopex culpaeus | |||
|---|---|---|---|
|
| |||
| Niet bedreigd | |||
| Leefgebied | Andes | ||
| Leefomgeving | berggebiedp | ||
| Behoort tot de | Hondachtigen | ||
|
| |||
| |||
De Andesvos (Lycalopex culpaeus), ook bekend als culpeo zorro, Andes zorro, Paramo wolf, Andes wolf, en colpeo vos, is een soort Zuid-Amerikaanse vos. Ongeacht de naam is het geen echte vos, maar nauwer verwant aan wolven en jakhalzen. Zijn uiterlijk lijkt op dat van vossen als gevolg van onafhankelijke evolutie.
Het is de tweede grootste inheemse hondachtige in Zuid-Amerika na de manenwolf. Wat uiterlijk betreft lijkt hij veel overeenkomsten te hebben met de algemeen erkende rode vos. Hij heeft een grijze en roodachtige vacht, een witte kin, roodachtige poten en een streep op zijn rug die misschien nauwelijks zichtbaar is.
Het dieet van de Andesvos bestaat grotendeels uit knaagdieren, konijnen, vogels en hagedissen, en in mindere mate plantaardig materiaal en aas (karkassen van door andere roofdieren gedode dieren). Ze kunnen jagen op Andes-flamingo's en baby- vicuña's. De Andesvos valt af en toe schapen aan en wordt daarom vaak bejaagd of vergiftigd. In sommige regio's is hij zeldzaam geworden, maar over het algemeen wordt de soort niet met uitsterven bedreigd.
De Andesvos werd gedomesticeerd door de Selk'nam-bevolking van Tierra del Fuego en produceerde de Fuegian-hond die eind 19e of begin 20e eeuw uitstierf.
Het gemiddelde gewicht van het mannetje is 11,4 kg, terwijl de doorgaans kleinere vrouwtjes gemiddeld 8,4 kg wegen. De totale lengte kan variëren van 94 tot 133 cm, inclusief een staart van 32 tot 44 cm lang. De vacht ziet er grijs uit. De nek en schouders zijn vaak geelbruin tot roodachtig van kleur, terwijl de bovenrug donker is. De borstelige staart heeft een zwarte punt.