Ask en Embla
Volgens de Noordse mythologie waren Ask en Embla de eerste twee mensen op aarde.
Ash en Embla waren boomstammen (waarschijnlijk van de es en de iep) die op het strand lagen en schuurden. De god Odin kwam langs met z'n twee broers: Vili (Hœner) en Vé (Lødur). De drie goden gaven de boomstammen adem, wil en schoonheid.
Het verhaal van Ask en Embla is te vinden in de Völuspá en het verhaal Gylfaginning.
Symboliek
Het idee dat de eerste twee mensen uit boomstammen zijn gevormd, maakt blijkbaar deel uit van de cyclische opvattingen waarin licht en duisternis elkaar afwisselen, gescheiden door het halfduister van de ochtend en de avond.
We kennen allemaal de optische illusies (gezichtsbedrog) die kunnen optreden in het halfduister, waar contouren in de natuur lijken op mensen, dieren of vervormde wezens. Maar als je beter kijkt, blijkt het een plukje gras, een steen of een boomstronk te zijn.
De functie van de goden als scheppers van de zichtbare wereld is hun kwaliteit als brengers van licht en duisternis. Als je je kunt voorstellen dat een levend wezen bij de komst van licht in een steen of een boomstronk kan veranderen, waarom gaan we dan niet ook de andere kant op en zeggen dat de eerste mensen oorspronkelijk een paar aangespoelde stukken drijfhout waren?
Er zijn ook vage sporen van een vroegere boomcultus in Vøluspá. Vaak kom je mythische begrippen tegen die te maken hebben met bomen en bossen.
Es en iep zijn altijd beschouwd als goede nuttige bomen. Het hout ervan werd vooral gebruikt voor gereedschappen, bogen, speren en pijlen.
Ook in ons dagelijkse taalgebruik heb je nog altijd afgeleide begrippen van bomen; bijvoorbeeld "een boom van een vent" voor een stevig sterk iemand, of het begrip stamboom van hoe een familieopeenvolging is. Of "een slanke den" voor een slank iemand. Een ander voorbeeld is "uit het goede hout gesneden zijn" voor iemand met een goed karakter.